Geplaatst op: 15-05-2022

Uit: Titus Brandsma, Een blijvende herinnering

Zó kwaad heb ik het overigens niet.
En al weet ik niet wat het worden zal,
ik weet mij geheel in Gods hand.
Wie zal mij scheiden van de liefde Gods?
Ik denk aan mijn oude spreuk:
neem de dagen zoals ze komen,
de schone met een dankbaar hart;
en de kwade ter wille van die volgen,
want het ongeluk is maar een voorbijganger.
Met Gezelle loof ik ‘mijn oude brevier’,
dat men mij gelukkig heeft gelaten
en dat ik nu zo rustig mogelijk kan bidden.

O zeker, ik mis ’s morgens de heilige Mis
en de heilige communie,
maar God is niettemin bij mij en in mij en met mij.
In Hem immers leven wij,
bewegen wij ons en zijn wij.
God zo nabij en ver.
God is er altijd.
(Scheveningen 1942)
In: Titus Brandsma, Een blijvende herinnering