Geplaatst op: 25-12-2021

'Herder’ als nieuwe levenskeuze -  gesprek met pastoor Bernard Buit – door Ada Görtz

Levenskeuze en nieuw begin
Als je me vraagt wanneer en in welke situatie ik opnieuw ben begonnen in mijn leven,
dan is het vooral mijn levenskeuze die voor mij een nieuw begin is geworden.
De keuze voor het priesterschap maakte ik op het moment dat ik als verpleegkundige voor het dialyse-apparaat stond.
Deze ommekeer was het begin van een nieuw bestaan en heeft te maken met zingeving en zinvinding in het leven.

Roeping als proces
De roeping kwam niet ineens, ik beschouw het als een proces.
Gedurende mijn leven als verpleegkundige waren er van die bijzondere ontmoetingen met mensen en
een bijzondere aantrekkingskracht tot Jezus Christus, de goede Herder.
Tijdens mijn werk op de dialyse afdeling kwam telkens weer de vraag naar zingeving en zinvinding naar voren.
Ik ging vanaf dat moment het gesprek met de pastoor aan.
Al na een aantal gesprekken stelde hij mij de vraag: “Is er iets anders wat je roept?”
Dat zette me verder aan het denken en het was de basis van een nieuw begin.
Uiteindelijk heb ik besloten de priester- en diakenopleiding Bovendonk te gaan volgen.
Dat was voor mij een goede keuze, want ik kon de opleiding combineren met mijn werk.
Ik hoefde nog niet definitief mijn oude leven op te geven.
Gaandeweg groeiden zowel ik als mijn familie en vrienden mee in het proces om priester te worden.

Herder
Al deze gebeurtenissen zijn bepalend geweest voor mijn roeping tot het priesterschap.
In het logo van priester- en diakenopleiding Bovendonk wordt het beeld van de Goede Herder gebruikt.
Als priester ben je ook ‘herder’ en wil je ‘herder’ zijn voor de mensen.
De laatste jaren mocht ik werken in het Scheper Ziekenhuis in Emmen.
Hoe toepasselijk was het dat voor het ziekenhuis een beeld van een ‘scheper’, een herder stond.
Het beeld van ‘herder zijn’ als priester heeft mij altijd aangetrokken, evenals het beeld van Jezus als de Goede Herder.

Als priester heb ik in de afgelopen jaren in een drietal parochies gewerkt,
totdat ik op 12 juni van dit jaar door Mgr. C.F.M. van den Hout als pastoor ben geïnstalleerd in een nieuwe parochie:
Immanuel in Zuidoost-Drenthe.
Als ‘herder’ mag ik nu met de geloofsgemeenschappen
in Weiteveen, Nieuw-Schoonebeek, Schoonebeek, Coevorden en Steenwijksmoer meelopen.
Ik loop daarbij als herder soms voor de kudde aan,
soms achter en soms er ook tussenin,
zoals de profeet Daniël dat zo mooi beschrijft.
Het is zoals ook in de voorgaande parochies een tijd om mee te mogen lopen,
vervolgens weer afscheid nemen en opnieuw beginnen.
Wat mij gaande houdt is, dat ik blijvend geïnspireerd word door onze Goede Herder, Jezus Christus zelf.
Zijn liefde wordt zichtbaar in de Eucharistie en in de Sacramenten die ik namens Hem mag geven.
Zo mag ik de mensen nabij zijn in mooie en verdrietige momenten van het leven.