Geplaatst op: 13-03-2019
Verhalen die in de liturgie worden verteld, komen dichterbij je wanneer je de vraag toelaat: Wat herken ik in dit verhaal van mezelf?
Bijbel-en Evangelieverhalen worden niet verteld als mooie verhalen van ooit en toen lang geleden,
maar als verhalen van bemoediging en herkenning,
waardoor je zicht krijgt op je eigen leven en op onze wijze van samenleven.
Woorden alleen volstaan duidelijk niet om een boodschap te laten inwerken.
Daar kunnen we dan gebruik maken van bloemen en andere materialen,
die veelal een betekenis hebben en ergens symbool voor staan.
Het is daarom meer dan kerkversiering.
Het wil de boodschap van de liturgie visualiseren en ze in stilte op ons laten inwerken.
Dit jaar – het C jaar – staan de Evangelielezingen van Lucas centraal.
Hier volgt een korte uitleg van de betekenis ervan, die u de volgende zes weken in onze kerk kunt zien:
De basisopstelling is een ronde houten tafel - jute en zand.
Ronde houten tafel. Men kan hier spreken van het gebruik van hout van kribbe tot kruis. De cirkelvorm verwijst naar God en symboliseert tevens eeuwigheid en volmaaktheid. Aan de cirkel is geen begin en einde.
Jute: Een teken van boete en soberheid.
Zand: Als teken van de woestijn, confronterend, onvruchtbaar, eenzaam.
1e Zondag van de Veertigdagentijd - . Lezing: Lucas 4, 1 – 13.
Jezus wordt door de duivel op de proef gesteld.
Steen korenaren en spiegel.
Jezus, krijgt allerlei macht en verleiding aangeboden, maar laat zich niet verleiden. Waar spiegelen wij ons aan, welke keuzes maken wij! Kiezen we voor genetisch gemanipuleerd voedsel, door gebruik van allerhande bestrijdingsmiddelen e.d. of kiezen we voor voedsel van eigen bodem en van het seizoen, om zo de schade voor de schepping te verkleinen?
Bladeren: - Vingerblad –
Als dragende handen tillen ze ons boven de woestijn uit, maar ook als handen waaruit en waarmee we mogen delen.
2e Zondag van de Veertigdagentijd - Lezing: Lucas 9, 28 – 36.
Jezus met Mozes en Elia.
Drie witte rozen: Staan voor de ontmoeting van Jezus met Mozes en Elia.
Gipskruid: Staat voor het geheim, dat niet te vatten is.
Opgestapelde stenen: Als teken van de berg Tabor. Bergen als uitzicht. Klimmen om te overzien en afdalen om bij de mensen te zijn. In ieder mensenleven zijn er ups en downs.
3e Zondag van de Veertigdagentijd - Lezing: Lucas 13, 1 – 9.
Gelijkenis van een vijgenboom zonder vruchten.
Uitbottende tak met snoeischaar en wat mestkorrels. Eerst snoeien en bemesten om zo tot wasdom te komen. Zo moeten we onze aarde koesteren om haar bewoonbaar te maken en te houden.
4e Zondag van de Veertigdagentijd - Lezing: Lucas 15, 1 – 3 + 11 – 32.
De parabel van de verloren zoon.
Takken: Gebogen in de vorm van twee armen, uitgestrekt naar de hemel.
Dorre bladeren, afval en touw met enkele knopen erin. Als teken van ellende van waaruit om hulp geroepen wordt.
5e Zondag van de Veertigdagentijd - Lezing Johannes 8, 1 – 11.
Een overspelige vrouw.
Kronkelwilg: Staat symbool voor de vrouw die dankzij het bevrijdend woord van Jezus haar zondige bestaan kan ontgroeien. Vanwege zijn groeikracht staat de kronkelwilg symbool voor het nieuwe leven.
6e Zondag van de Veertigdagentijd - Palmzondag. Lezing Lucas 19 , 28 – 40.
Jezus nadert Jeruzalem.
Gespleten tak of boomstam: Verbeeldt de gespletenheid waarmee we vandaag “Hosanna” roepen en morgen “kruisig Hem”.
Rode roos: Staat voor Jezus, rood de kleur voor het lijden van Jezus, dat daar begint.
Twaalf bakstenen: Intocht in Jeruzalem, de stadsmuren van het nieuwe Jeruzalem rusten op twaalf grondstenen met de namen van de apostelen.
Buxus: Als teken van de overwinning, opstanding, hoop en leven. Leven dat de dood overwint.
De werkgroep “Bloemschikken”.
‹ Terug naar overzicht